Wachten en testen

Gisteravond was het even emo om weer terug te keren naar het ziekenhuis. We hebben het weekend goed benut en veel gepraat. Alex beseft nu zelf dat hij longkanker heeft en dat er uitzaaiingen in zijn hoofd zitten.

In het Slotervaart hebben wij aangegeven dat wij, ondanks de liefdevolle verzorging, toch over willen naar het AvL. Dat is mogelijk maar niet van harte. Hier wachten we nog op de laatste uitslagen van het weefselonderzoek.Om in aanmerking te kunnen komen voor de targeted therapie moet het dna bepaalde kenmerken hebben. Helaas zijn die bij Alex niet aanwezig, hebben we inmiddels gehoord.

Vandaag wordt Alex ook getest op zijn taalvaardigheid. Dat is een geniepige test en de uitslag valt vies tegen. Gelukkig was ik erbij, dus we kunnen flink oefenen thuis!

Ondertussen gebeurt er vrij weinig. Alex is op en brengt een groot deel van de dag door in de tuin van het ziekenhuis. Nou ja, tuin ... Als er toch niks meer gebeurt en we naar het AvL over zullen gaan, kunnen we de laatste uitslagen ook wel thuis afwachten, vinden wij. Ik wil het met dokter Mies bespreken, zij is ons anker. De enige arts die we met een zekere regelmaat te spreken krijgen. Vandaag is zij in geen velden of wegen te bekennen.