Boulevard Barnaart

Daar is het goed toeven!

Gisteren was de derde scan. Het blijft voor Alex een pittige exercitie. Zeker nu zijn energieniveau heel laag is. Het lijkt soms een beetje beter te gaan maar het houdt beslist niet over. Vanmorgen was Alex na het ontbijt alweer zodanig vermoeid dat hij in slaap viel. Gelukkig was hij daarna wel wat fitter. Zodoende zijn we ´s middags in de auto gestapt richting Zandvoort.

Omdat het geen uitgelezen strandweer vandaag is maar wel droog, is het op het strand niet druk. Op de boulevard Barnaart hebben we ons eigen plekje bij de banken met hoge rugleuningen. Prachtig uitzicht hebben we daar op de kitesurfers die de strijd aanbinden met de elementen. Het is een kleurrijk schouwspel met op de achtergrond de oneindig mooie krachtige zee.

Wijzelf hebben in de achtergrond niet alleen een hoge rugleuning maar weten daar ook de lekker viskraam. Met een gebakken visje op ons schoot genieten we van het moment.

Heel in de verte ontwaren we het windmolenpark. Gelukkig is het aan de Noordzeekust altijd een beetje heiig waardoor je ze vanaf de boulevard nauwelijks kunt zien. Ze zijn zinvol en noodzakelijk maar in onze optiek niet mooi. Dan liever de zonnecollectoren op de houten huisjes van de Amsterdammers die al sinds jaar en dag de zomer aan het strand tussen Zandvoort en Bloemendaal doorbrengen. De dubbele rij huisjes roept bij mij jeugdherinneringen op. Ik logeerde daar bij mijn oom Ben en tante Annie. Als ik een beetje mijn best doe proef ik nog de beschuitjes met suiker en zand ...