Eerste scan in de tweede serie

Gisteren was de eerste PETscan in de tweede serie, dus na de toediening van de volledige dosis Pembro. Het was uitstekend gepland, 's ochtends om kwart voor acht. Tot dan had Alex nauwelijks last van het toegediende medicijn. De afspraak had niet later op de dag moeten plaatsvinden want dan had hij zich te ziek gevoeld om een uur in het apparaat door te brengen.

In de middag ging Alex zich steeds akeliger voelen. Dat was voorspeld, maar ergens hoop je altijd toch dat het op jou niet van toepassing is. Nu maar hopen dat de voorspelling dat het maar twee tot drie dagen zal aanhouden ook uitkomt!

Gelukkig heeft Alex wel goed geslapen. Voor de nacht heeft hij nu een opiaat gekregen om de pijn achter het linker schouderblad te onderdrukken. De gewone pijnstillers boden geen soelaas meer waardoor we steeds vaker doorwaakte nachten hadden. Dat is voor ons allebei niet fijn. De pijn wordt veroorzaakt door het pleuravocht dat zich telkens opnieuw ophoopt. Aangezien de vorige punctie maar heel kort en weinig verlichting heeft gebracht, is het geen optie om opnieuw een punctie te doen. Pembro moet gewoon zijn werk doen en dan zal het pleuravocht ook verdwijnen.

Maandag volgt er opnieuw een PETscan en woensdag de laatste. Voor het onderzoek uiterst belangrijk. Voor ons is het enige voordeel dat er regelmatig "aan de binnenkant" gekeken wordt. De weg die het middel aflegt wordt gevolgd, dat hebben we ook tijdens de eerste sessies gezien en nu wordt gekeken hoe het loopt met de volledige dosis.

Helaas, en dat vinden wij natuurlijk echt jammer, is er aan de weg die het middel aflegt en aan hevigheid van de bijwerkingen, geen enkele conclusie te verbinden over de werkzaamheid. Daar is nu juist dit onderzoek voor.

Gelukkig zijn we getraind in geduld