Kerstklokken luiden ...

Verdriet komt op sokken binnensluipen maar blijdschap komt met klokgelui ...

Onze speurtocht vandaag door het VUmc begon vanmorgen om halftien. Van de poli naar het ziekenhuis en weer terug. Eerst bloedprikken, daarna aanmelden CT-scan en een kan water mee om op te drinken op de sinds gisteravond 24.00 uur nuchtere maag, vervolgens naar cardiologie voor echo van het hart daarna weer terug naar de scanafdeling voor de borst- en buik CT. Even bijkomen met een broodje en een kop koffie en daarna naar dokter Niemeijer om de uitslagen van al deze onderzoeken te bespreken.

Haar gezicht stond bij binnenkomst al heel ontspannen alsof ze al uitstraalde dat het geen moeilijk gesprek ging worden. Ze had al een extra stoel bijgezet zodat we alle vijf konden zitten. Marsha, Judith en Steffie waren namelijk ook meegekomen voor de uitslag. Vervolgens kondigde ze aan dat de beelden op de CT-scan er heel geruststellend uitzagen. Op de laatste scan van 9 weken geleden was al heel goed te zien hoe de diverse lymfklieren geslonken waren maar nu was zichtbaar dat dit proces zich had voortgezet. Bij het hart had zich sinds de drainage van 6 december geen nieuw vocht gevormd en bij de longen was evenmin vocht waarneembaar. De primaire tumor is niet verdwenen maar groeit ook niet. Al met al zijn dat zeer optimistische berichten. Het positieve is namelijk dat de pembro gestaag zijn werk doet, er geen nieuwe tumoren bijkomen en de "oude" nog steeds slinken. Volgens dokter Niemeijer is het niet ondenkbaar dat ze zelfs helemaal zullen verdwijnen.

Daarnaast is het zeker het vermelden waard dat Alex zich heel goed voelt. De stappenteller op zijn iWatch laat zien dat hij steeds meer stappen zet op een dag. De speurtocht vandaag door de beide gebouwen van het VUmc heeft hij helemaal te voet afgelegd. Voor het eerst sinds de ziekte zijn we samen naar de parkeergarage gelopen om de auto op te halen. Misschien klinkt dit heel gewoon maar als je bedenkt dat het nog niet zo heel lang geleden is dat hij nauwelijks naar de voordeur in huis kon lopen, voelen wij ons heel gelukkig en hebben we goede hoop voor 2018.

Voor ons kunnen nu dus de kerstklokken luiden en gaan we met een bevrijd gevoel en goede moed de kerstdagen in.

De afgelopen maanden hebben wij veel lieve berichten ontvangen, mooie woorden en andere blijken van medeleven. Keer op keer was dat voor ons heel troostend. Het is fijn te weten dat er met ons wordt meegeleefd.

Wij wensen jullie van harte fijne Kerstdagen en een sprankelend 2018. Om het in goed Nederlands te zeggen: Let Christmas thoughts and happy wishes find their way to you