Update

Na het vorige bericht was ik van plan om donderdags na de nieuwe dosis pembro en de bijbehorende testen weer even verslag uit te brengen. Die week stond echter in het teken van een onverwachtse ziekenhuisopname van Sophia. Was het nu niet Feline die een spoedoperatie moest ondergaan maar Sophia de andere helft van de tweeling, die plotsklaps werd getroffen door, na wat later bleek, een ernstige astma-aanval.

Sophia is vrolijk en zeer sportief. Nog nooit eerder had zij last gehad van benauwdheid of zoiets. Maandags was zij wat verkouden, dinsdagmorgen zouden Alex en ik haar gezelschap houden omdat ze wat keelpijn had. Omdat we haar nogal kortademig vonden en een snelle pols voelden, is de dokter gebeld. Enfin, om een lang verhaal kort te maken met een behoorlijk zuurstof tekort is zij met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht . Aanvankelijk leek het erop dat zij 's avonds alweer naar huis zou mogen maar niets was minder waar. Vrijdagmorgen werd zij pas ontslagen met een tas vol medicijnen.

Ik hoef niet te vertellen dat dit een grote schrik was voor ons allemaal en natuurlijk voor Sophia en Marsha in het bijzonder.

Het oorspronkelijk plan van Marsha was om donderdag met de auto richting Spanje te vertrekken. Alex, Steffie en ik zouden zondags met het vliegtuig naar haar toe komen. In plaats van donderdag is Marsha, de bikkel, toch zaterdags vertrokken en wij zijn gewoon op zondag naar Spanje gevlogen. Maar wat je normaal aan voorbereidingen treft voor een vakantie viel in duigen.

De eerste week stond vooral in het teken van herstellen van wat er gebeurd was. Voor Sophia was het erg wennen om een aantal keren per dag te puffen en wat nog ingrijpender voor haar was, de vraag of haar droom, een topsporter te worden, nog wel door kon gaan.

Parallel aan deze zorgen werden de darmproblemen van Alex steeds prangender. Toen hij op een avond ook weer afasie kreeg, was het duidelijk dat de dexa weer van stal gehaald moest worden omdat de klachten door het hersenoedeem veroorzaakt werden. Een dag later, na twee doses, was het resultaat al merkbaar. Blijkbaar was dat dus een juiste beslissing geweest.

Na een week, toen de grootste zorgen waren weggeëbd, de zon scheen, we ons gesetteld hadden op een prachtige plek, kwam Judith met haar gezin. Toen waren we als gezin compleet. Alex genoot intens. Judith besloot om samen met de kinderen te blijven. Marthijn is teruggevlogen naar Nederland om haar vrijdagavond weer op te halen. Zo werd de laatste vakantie week fantastisch. De kinderen hebben iedere dag kunnen surfen en suppen terwijl wij hen vanaf het strand konden gadeslaan.

Vandaag is alles weer bij het oude en maken wij ons op voor de volgende dosis pembro die Alex overmorgen hoopt te krijgen.