Update

Leek het er even op dat het voorjaar een paar weken in de war was en ons alvast trakteerde op een heerlijke lentezon, nu is het weer volop kou, wind en akeligheid. Wat het weer betreft is het dus geen straf dat Alex een groot deel van de dag slapend doorbrengt. De vakantieweek was heerlijk maar natuurlijk ook inspannend, zodat we de afgelopen week hebben benut om te recupereren. Gelukkig was het wel weer mogelijk om aan het einde van de week iets leuks te ondernemen.

Daarnaast was het belangrijk om even een weekje te bezinnen want er gebeurde nogal veel. Alex zijn broer heeft een hartoperatie ondergaan. De operatie was gelukt maar na de operatie traden vervelende complicaties op waardoor hij opnieuw geopereerd moest worden. Alex is op bezoek geweest bij hem en toen ik hem met de rolstoel naar binnen reed was het behoorlijk confronterend om te zien hoe de twee broertjes, die zo verschillend zijn op veel terreinen, nu sterk verzwakt met elkaar verbonden waren door ziekte en zorgen. Gelukkig gaat het inmiddels met Frits weer een heel stuk beter maar hij heeft een behoorlijk jasje uit gedaan.

Verder heeft mijn moeder die inmiddels de gezegende leeftijd van 94 heeft bereikt, andere huisvesting gevonden. Dat wil zeggen we hebben erg veel moeite gedaan om mijn moeder die al geruime tijd gezelschap had van dr Alzheimer, geplaatst te krijgen in een kleinschalig begeleid wonen project. Toen het moment daar was dat zij een paar keer mocht komen proefdraaien, had Alzheimer inmiddels zodanig bezit genomen van haar geestelijke vermogens dat deze plaatsing niet meer mogelijk was. Nu woont zij in een groot verpleeghuis, op een gesloten afdeling en zit ze met een gelukzalige blik met een pop in haar rollator. Er is nog weinig over van wie mijn moeder was. Ik troost mezelf met haar tevredenheid en ben blij dat onze zorg voor haar, die de laatste jaren haast niet meer te volbrengen was, nu wordt overgenomen door anderen.

Verder zou ik graag willen zeggen dat het met Alex wat beter gaat maar dat is helaas niet zo. Hoewel de dexa is verhoogd, lijkt het alsof hij aan deze nieuwe dosis alweer is gewend en het opnieuw verhoogd moet worden. Hij hoest ook veel. Misschien heeft hij kou gevat, dat kan natuurlijk ook. Verder slaapt hij veel waardoor hij er niet voortdurend hinder van ondervindt.

's Nachts slaapt hij ook goed. Nu we weer in een kamer kunnen slapen, hoor ik 's nachts een rustige ademhaling. Soms praat hij in zijn droom of lacht hij zelfs. Dan lijkt het net alsof alles weer goed komt ...