Update

Op de pijnpoli troffen we een andere anesthesioloog dan de vorige keer. Ze was vriendelijk en meedenkend. Toch merk ik dat we een beetje gewend zijn geraakt aan de vaste behandelaars en het telkens even wennen is wanneer er een andere dokter in beeld komt. En dat, terwijl we niet mogen klagen, want hoewel het een opleidingsziekenhuis is, hebben we tegenwoordig nog maar zelden met assistenten te maken. Ik weet niet zo goed of dit gunstig is of niet ...

Deze dokter vond een leeg plekje in het behandelschema op donderdag 25 april a.s. In opmaat naar deze behandeling stelde zij voor om de huidige pijnmedicatie alvast te omhoog te brengen. Dus de lyrica verdubbelen en de oxycodon ook dus zowel in de ochtend als in de avond te geven. Wij zijn daar dezelfde dag mee begonnen. Pijn is vervelend en willen we graag bestrijden, echter in de plaats van de pijn kwam nog meer zwakte en verwarring. Ik moest Alex nu echt wakker maken om medicijnen te nemen en iets te drinken. Als hij even met hulp overeind kwam, stond hij te zwaaien op zijn toch al zo verzwakte benen.

Donderdags contact gezocht met de anesthesioloog. Dat was nogal een gedoe omdat het lange Paasweekend in aantocht was. Omdat ik gezien de gebeurtenissen in de afgelopen twee jaar nogal beducht ben voor - lange feestweekends - dacht ik dat donderdag nog wel voor het weekendrooster zou vallen, nou niet dus. Enfin, het is gelukt en er kon overlegd worden welke medicatie het best verminderd kon worden zodat Alex weer enigszins aanspreekbaar zou zijn. Ook daar zijn we donderdags direct mee gestart. Er zijn nu gelukkig langere periodes op de dag dat Alex er weer gewoon bij is en de pijn te dragen is.

Zo leven we toe naar woensdag en donderdag. Woensdag dokter Bahce en donderdag de pijnpoli, terwijl we paaseitjes smikkelen en naar muziek luisteren uit onze jeugd, lang leve Spotify De sweet memories stemmen ons afwisselend vrolijk en dan weer verdrietig. Vaak zegt muziek nog meer dan foto's.

Alex dommelt steeds in terwijl buiten de zon uitbundig schijnt en de lucht zich vult met vrolijke kinderstemmen, het geluid van glazen en flessen, pratende mensen en de geur van bbq. Het doet ons even onze zorgen vergeten.